آیا پسر رجوی هم موفق به فرار از آلبانی شد؟

در پی ریزش شدید اعضای فرقه در آلبانی و فرار ده ها تن از مسئولین میانی، فرماندهان و اعضاء، امروز خبری منتشر شد که مصطفی رجوی، فرزند مسعود رجوی و اشرف ربیعی، از بازداشتگاه مجاهدین در آلبانی گریخت و به موج فراریان فرقه پیوست. خبر جالب و در عین حال باورنکردنی بود.
بسیاری از ایرانیان به یاد می آورند که در سال ۱۳۶۰ خورشیدی پس از کشته شدن موسی خیابانی نفر دوم فرقه و اشرف ربیعی همسر مسعود رجوی در یک خانه تیمی، اسدالله لاجوردی جلاد اوین ! در تلویزیون رژیم نمایان شد در حالی که کودک چند ماهه ای را در آغوش خود گرفته بود ، از آن کودک به نام مصطفی رجوی نام برد. این کودک به والدین مسعود رجوی در ایران تحویل داده شد ولی پس از مدتی به خارج و به نزد پدرش مسعود فرستاده شد.
مصطفی رجوی که گاهی به او محمد هم گفته می شود سال ها پیش به فرانسه آمد و در محلی به اتفاق اشرف، دختری حاصل ازدواج مریم قجر و مهدی ابریشمچی زندگی می کرد. در این محل سه خدمتکار، یک راننده و دو محافظ از طرف فرقه از این دو کودک مراقبت می کردند.
مصطفی و اشرف، هر دو بزرگ شدند و به شهادت آگاهان به شکل شدّیدی (لوس) بار آمدند. اشرف به آموختن زبان خارجی و پیانو پرداخت و مصطفی هم مانند جوانان فرانسوی بار آمد.

شانزده آذر نقطه سردرگمی مجاهدین

شانزدهم آذر و یادمان شهادت سه دانشجوی دانشکده ی فنی تهران، در حالی فرا می رسد که مجاهدین خلق سردرگم تر از همیشه در میان شعارهای ضد امپریالیستی گذشته شان وذات امپریالیست گرای امروزشان، مانده اند.

درباره ی لابی های پرهزینه ی مجاهدین خلق در کنگره ی امریکا و مبالغ هنگفتی که برای جلب حمایت سیاستمداران امریکایی هزینه می کنند، شواهد و گزارشات بسیار است. بر اساس گزارش های نهادها و روزنامه های گوناگون امریکایی هزینه ی هر پنج دقیقه سخنرانی در حمایت از مجاهدین خلق بین 2000 تا 10000 دلار است. این مبالغ را بیافزایید به هزینه ی سفر و اقامت سالانه ده ها تن از سیاستمداران سابق و فعلی امریکا برای شرکت در گردهمایی سالانه مجاهدین خلق در پاریس که در ماه ژوئن هر سال برگزار می شود.

این بار سنگین هزینه ها برای جلب حمایت امریکا، مجاهدین را ناچار می کند که بخش عظیمی از گذشته و ماهیت خود را انکار یا پنهان کند. از این روست که سالگرد قیام خونین دانشجویان دانشگاه تهران در اعتراض به سفر معاون اول رئیس جمهور امریکا ریچارد نیکسون به تهران به گونه ای مبهم و گاه واژگونه در سایت های مجاهدین خلق بازتاب پیدا می کند.
 آنچه مسلم است، ریختن خون آن سه دانشجو توسط نیروهای رژیم شاه  در شانزدهم آذر 1332 بیش از هرچیز نماد استکبار ستیزی و مبارزه با نفوذ امپریالیسم است اما مجاهدین خلق هر ساله در این تاریخ فراخوان قیام علیه جمهوری اسلامی سر می دهند. فارغ از آن که این فراخوان های دایمی قیام که همواره به بهانه های مختلف در رسانه های فرقه ی رجوی تکرار می شود، هرگز توجهی را جلب نمی کند و محرک حرکتی نمی شود، نفس روایت مجاهدین خلق از شانزدهم آذر جالب است  چرا که جنبه ی ضد امپریالیستی این واقعه – که مهمترین جنبه ی آن است – به وضوح نادیده گرفته می شود.
در واقع در دهه های اخیر، بقای فرقه ی مجاهدین خلق وابسته به حمایت های غرب است و در ازای آن این فرقه حاضر به پرداخت هزینه ها و انجام خدمات گوناگون است. خدمات مسعود رجوی به حامیان غربی و حتی اسرائیل تنها محدود به پرداخت دلار به لابی ها نمی شود، بلکه شامل خدمات جاسوسی و اطلاعاتی و عملیاتی نیز می شود. قتل دانشمندان هسته ای ایرانی یکی از این انواع خدمات به سازمان اطلاعاتی اسرائیل، موساد است. به علاوه گزارش ها درباره آموزش دیدن عوامل مجاهدین در سایت نوادای امریکا توسط ارتش امریکا ، غیر قابل انکار است.
همه ی این همکاری ها و خدمات متقابل موجب می شود که فرقه ی رجوی در چالش سردرگمی میان گذشته ضد امپریالیسم و حال غرب گرای خود، گرفتار شود. از این روست که پروپاگاندای فرقه همواره بخشی از تاریخ خود مبنی بر قتل شش پرسنل نظامی و شهروندان امریکایی در ایران در سال های دهه 70 میلادی را انکار می کند و بخش انشعابی کذایی را مسئول آن معرفی می کند.
امروز خون دانشجویانی که در 16 آذر 1332 ریخته شد، مجاهدین خلق را در چالشی فرو برده است که برون رفت از آن، تنها با تلاشی فرقه  زوال آن حاصل می شود.
سازمان مجاهدین خلق ایران - خائنان پلید
مزدا پارسی

روز دانشجو و خائنان پلید

مریم قجر سرکرده گروهک نفاق به هر مناسبتی در روز کارگر؛ معلم،پرستار، دانشجو،دانش آموز و... با صدور پیام با خواهش و التماس از اقشار و اصناف مختلف کشور می خواهد که به خیابان ها بریزند و برضد نظام تظاهرات کنند.

 در همین راستا گروهک در سایت و شبکه تلویزیونی وابسته به خود با انتشار  روزانه ده ها خبر و گزارش دروغ و جعلی سعی می کند که اصناف مختلف کشور را و به خصوص گروه های هدف کارگران، معلمان و دانشجویان را تحریک کند تا فضای آرام جامعه را به هم ریخته و نیات شیطانی خود را عملی کند.

گروهک تروریستی منافقین همواره نیز با هوشیاری ملت بزرگ ایران از هر قشری اعم از کارگر، معلم،دانشجو و پرستار رو به رو شده و  سرش به سنگ خورده است اما هیچگاه نیز  عبرت نگرفته است. 

مریم قجر از این پیام ها، فراخوان ها تاکنون زیاد صادر کرده است او خود نیز به خوبی می داند که اگر هر روز نیز از این پیام ها و  فراخوان های تکراری صادر کند باز فایده ای نداشته و نخواهد داشت و این آرزو را به گور خواهد برد. چرا که در نزد ملت ایران گروهک تروریستی منافقین و سران  تروریست آن از  کمترین وجاهت و مشروعیت اجتماعی برخوردار نیستند . مریم قجر به خوبی می داند نه دانش آموزان و نه کارگران، معلمان و پرستاران هیچ کدام به حرف ها و دروغ پردازی های او و گروهک تحت امرش کمترین توجهی نکرده و نخواهند کرد. چرا که به خوبی می دانند مطالبات به حق مشروع و قانونی آنها تنها و تنها در چارچوب قانون، قابل رسیدگی و دستیابی هستند و اگر خدای نکرده اجازه دهند امثال منافقین صحنه گردانی این مطالبات را به دست بگیرند این خود آنها خواهند بود که متضرر خواهند شد چرا که منافقین ثابت کرده اند که  برای هیچ کس و هیچ قشری اعم از دانش آموز،دانشجو، معلم، پرستار و کارگر ارزش و احترام و اعتباری قائل نیستند و تنها منافع شیطانی خود را می شناسند.
سازمان مجاهدین خلق ایران - خائنان پلید