خانواده جایگاه رفیعی در نگاه اندیشمندان جهان داشته است که آن را از جنبه های گوناگون مورد تجزیه و تحلیل قرار داده اند. تمامی تاریخ نگاران و سیره نویسان بر این باورند که خانواده، کهن ترین گروهی است که به اقتضای نیاز طبیعی، عاطفی و اجتماعی بشر شکل گرفته و سابقه ای به درازای سابقه زیست بشر بر روی زمین دارد .
جامعه
شناسان از دیرباز به تجزیه و تحلیل خانواده پرداخته و آن را به عنوان یک
نهاد اجتماعی همواره مطمح نظر داشته اند. خانواده از منظر جامعه شناسی،
اساسی ترین نهاد اجتماعی است که در شکل گیری ساختار کلان جامعه و افزایش
بهره وری آن نقش به سزا دارد.
با توجه به مقدمه مختصر فوق، جا دارد به بیان تعریفی از خانواده در مناسبات
فرقه و از زبان خود سران فرقه بپردازیم و آن جمله معروف که دائما به خورد
اعضاء خود می داد که «خانواده کانون فساد است» و اعضاء خود را مجبور می کرد
در مقابل خانواده ها در اشرف شعار دهند که:
«ننگ ما، ننگ ما خانواده الدنگ ما» فرقه از چند خانواده که جز دیدار
فرزندانشان چیزی نمی خواستند، آنچنان می ترسید که وقتی خانواده ها مقابل
اشرف و لیبرتی برای دیدار با عزیزانشان تجمع می کردند، نمی توانست اعضای
سازمانش را که بیش از۳۰ سال در درون فرقه آموزش ایدئولوژیک دیده اند، چند
ساعت یا حتی چند دقیقه به دیدار آنها بفرستد.
فرقه، امروز و بیش از گذشته از تاثیرگذاری خانواده ها بر روی اعضای
آموزش دیده اش می ترسد چون به خوبی از کارکرد نقش خانواده ها مطلع و آگاه
است و به همین منظور طلاق اجباری را راه انداخت و آن را انقلاب ایدئولوژیک
نام نهاد. اما واقعا نمی دانست و به این موضوع پی نبرده بود که همین
خانواده با دست خالی بنیان سازمانش را بر باد خواهد داد.
ریزش و جدا شدن اعضا در آلبانی که همچنان نیز ادامه دارد از تاثیرات حضور
خانواده ها در عراق بود و بایستی این موضوع را مد نظر داشت که گرچه از نظر
موقعیت جغرافیایی، اسیران فرسنگ ها از خانواده ها دور شده اند اما از طرفی
این را هم بایستی در نظر داشت که همین خانواده ها موجبات فروپاشی سازمان را
از درون فراهم آورده اند.
