بسیاری از منابع مالی که به‌طرف منافقین سرازیر می‌شود تا
خرج مراسم پرهزینه این گروه در پایتخت‌های اروپایی شود، از متحدان عرب
آن‌ها در منطقه تأمین می‌شود اما مسئولان آمریکایی تنها افرادی نیستند که
از عواید این پول‌های بادآورده بهره‌مند می‌شوند.
گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم- روز سی‌ام ماه ژوئن هر سال، روز برگزاری همایش منافقین در برخی از شهرهای اروپایی و تلاش آن‌ها برای به نمایش گذاشتن تعداد بالای هواداران خود در اروپا است. این همایش‌های سالانه که هم‌زمان با سالگرد بمب‌گذاری در دفتر حزب جمهوری اسلامی و به شهادت رساندن جمعی از بلندپایه‌ترین مسئولان جمهوری اسلامی برگزار می‌شود معمولاً با حضور تعدادی از شخصیت‌های سیاسی، نمایندگان کنگره آمریکا و مقامات قدیم و بازنشسته آمریکایی و اروپایی همراه می‌شود که برای حضور در این جمع و سخنرانی علیه نظام جمهوری اسلامی و مردم ایران، پول‌های هنگفتی از این گروه می‌گیرند. بعد از انتخاب شدن جان بولتون به‌عنوان مشاور امنیت ملی کاخ سفید و دونالد ترامپ که هر سال جزو یکی از مهم‌ترین مسئولان سیاسی آمریکا در همایش‌های سالانه این گروه تروریستی بود، مسئله پول گرفتن مقامات آمریکایی از اعضای این گروه به تیتر یک روزنامه‌های آمریکایی تبدیل شد. همایش این گروه در سال جاری اما ازاین‌جهت حائز اهمیت است که به نظر می‌رسد دولت دونالد ترامپ هم‌اینک به یکی از مهم‌ترین متحدان این گروه تروریستی علیه مردم ایران تبدیل‌شده است. غیر از جان بولتون مشاور امنیت ملی ترامپ، رودی جولیانی شهردار سابق نیویورک و مشاور فعلی ترامپ نیز ازجمله کسانی است که سال‌های زیادی در همایش‌های منافقین حضورداشته. این دو نفر هم‌اینک یکی از طراحان سیاست‌های ترامپ در مقابل جمهوری اسلامی و همچنین خروج او از برجام هستند و در کنار سایر نمایندگان کنگره و سنا که سال‌هاست به این گروه خدمات مختلفی در آمریکا –ازجمله خارج کردن نام این گروه از لیست گروه‌های تروریستی بعد از سال 2003 میلادی - ارائه می‌دهند.
به نظر می‌رسد نگاهی به سخنرانان اصلی مراسم منافقین در پاریس، برلین و دیگر شهرهای اروپایی نشان خواهد داد که دشمنان مردم ایران درواقع چه کسانی بوده و با چه منابعی و از طرف کدام کشورها هدایت می‌شوند تا علیه ایران و مردم کشورمان فعالیت کنند. بسیاری از منابع مالی که به‌طرف منافقین سرازیر می‌شود تا خرج مراسم پر زرق و برق و پرهزینه این گروه در پایتخت‌های اروپایی شود، از متحدان عرب آن‌ها در منطقه تأمین می‌شود اما مسئولان آمریکایی تنها افرادی نیستند که از عواید این پول‌های بادآورده بهره‌مند می‌شوند.
آن‌طور که رسانه‌های غربی از همایش‌های پیشین این گروه گزارش داده‌اند، منافقین برای اینکه نشان دهند تعداد زیادی از ایرانیان موافق برنامه‌های این گروه هستند، هر سال با فراخوان‌های متعدد، تعداد زیادی از دانشجویان خارجی نیازمند، پناهجویان مختلف با ملیت‌های مختلف و حتی برخی از بی‌خانمان‌ها را با وعده گردش در شهرهای اروپایی نظیر برلین و پاریس و همچنین وعده‌های غذایی رایگان و حتی ارائه پول برای حضور در همایش و شنیدن سخنرانی‌های ضد ایرانی به سمت همایش خود جذب می‌کنند. این همایش‌ها به‌گونه‌ای برگزار می‌شود که رسانه‌های غربی نیز از آن‌ها با عنوان «همایش با جمعیت اجاره‌ای» و «سخنرانان اجاره‌ای» یاد می‌کنند.
خبرگزاری آسوشیتدپرس در سال 2015 در گزارشی از برگزاری مراسم این گروه در برلین نوشت: «اغلب حاضران در گردهمایی سازمان مجاهدین خلق با سازمان‌دهی ترتیب داده‌شده توسط این گروه از مدارس لهستان و جمهوری چک به برلین برده شدند تا صندلی‌های خالی موجود در همایش را پر کنند. این افراد با وعده سفر رایگان به برلین، محل اقامت رایگان و همچنین گردش در شهر برلین به این شهر آورده شدند.» این خبرگزاری در ادامه به نقل از افرادی که از این طریق به برلین رفته بودند، نوشت که این افراد معمولاً از درامد مالی بسیار پایینی برخوردار بوده‌اند و به دلیل اینکه دوست داشتند شهرهای مختلف اروپایی را از نزدیک ببینند و وعده غذایی گرم و هتلی برای اقامت داشته باشند به این همایش رفته بودند. فیلم‌های منتشرشده از این مراسم در همان سال و سال‌های بعد نیز نشان داد که اکثریت جمعیتی که در این همایش‌ها حضور داشتند نه‌تنها ایرانی نبودند، بلکه زبان‌های دیگر موجود در همایش را نیز به‌درستی نمی‌دانستند و تنها در هنگامی‌که به آن‌ها اشاره می‌شد پرچم‌های خود را تکان داده و خوشحالی می‌کردند و یا برای سخنرانی سخنران اجاره‌ای دست می‌زدند. این افراد را بیشتر مهاجران آفریقایی که هنوز نتوانسته بودند اقامت اروپایی بگیرند تشکیل می‌دادند.
در سال 2013 نیز روزنامه لوموند فرانسه گزارشی از این جمعیت اجاره‌ای منتشر کرد و نوشت که اکثر افرادی که در همایش‌های مجاهدین خلق شرکت می‌کنند نمی‌دانند برای چه به همایش می‌روند و تنها به این دلیل که پیشنهادی خوب برای سفر به پاریس، اقامت چندروزه و پول دریافت می‌کنند، با مسئولان همایش همراه می‌شوند. معمولاً انتظار چندانی هم از این افراد نمی‌رود. آن‌ها بعد از سوارشدن به اتوبوس و رسیدن به پاریس آزاد هستند که هر جا خواستند بروند و به گردشگری بپردازند و تنها باید یک بعدازظهر به همایش این گروه رفته و پرچم‌هایی را در دست گرفته و هرگاه از آن‌ها خواسته شد شادی کرده و پرچم‌ها را تکان دهند.
این وضعیت در چند سال آینده نیز ادامه پیدا کرد و کار به‌جایی رسید که شبکه خبری فاکس نیوز نیز که رسانه جناح محافظه‌کار در آمریکا به‌حساب می‌رود و شخصیت‌های این حزب معمولاً برای سخنرانی به این همایش‌ها دعوت می‌شوند، در گزارشی این همایش‌ها را نمایشی خواند و بیان کرد که نمی‌توان معین کرد چه تعداد از افراد شرکت‌کننده در این همایش‌ها واقعاً می‌دانند که چه می‌کنند و موضوع این همایش‌ها چیست!
سایت تحلیلی Think progress نیز در سال 2015 درباره همایش منافقین در پاریس نوشت: «نیز دربارهٔ جمعیت اجاره‌ای در گردهمایی‌های مجاهدین اشاره می‌کند که "کندی در مقابل جمعیتی بزرگ خارج از ساختمان وزارت امور خارجه صحبت می‌کرد که از جاهای دور با تورهای رایگان که همهٔ هزینه‌اش توسط مجاهدین پرداخت‌شده بود، با اتوبوس آورده شده بودند. به نظر می‌رسد که سفر رایگان به پایتخت و هزینه‌هایی رایگان برای شمار زیادی از سیاه‌پوستان و پناهندگان فقیر، پیشنهاد وسوسه‌انگیزی بوده است.»
در سال 2013 که یکی از پر سر و صداترین همایش‌های منافقین در پاریس برگزار شد، یک دانشجوی قرقیز، به نام «آلینا آلیمکولووا»، خاطرات خود از سفرش از پراگ به پاریس برای شرکت در همایش منافقین را برای وب‌سایت رادیو اروپای آزاد نوشت. در این خاطرات او به این مسئله اشاره‌کرده بود که این گروه در سال 2013 به‌تازگی از لیست گروه‌های تروریست در وزارت امور خارجه آمریکا بیرون آمده بود، قرار بود راهپیمایی‌ای در حمایت از آزادی در ایران برگزار کند که هم ایرانیان خارج از کشور را ترغیب به عضویت در این گروه کند و هم حامیان VIP این گروه در سراسر دنیا را به خود جذب کند. بااین‌حال آلینا بعد از مدتی به این مسئله پی می‌برد که بسیاری از کسانی که در این راهپیمایی شرکت کرده بودند، انگیزه‌هایی غیر از تغییر نظام در ایران داشتند و به‌عبارت‌دیگر «پول»، «سفر» و اقامت و گردش رایگان در پاریس مهم‌ترین انگیزه این افراد بوده است. وی همچنین بیان می‌کند که برای دانشجویان و مهاجرینی که این سفر تبلیغ‌شده بود، مشخص‌شده بود که این سفر به‌مراتب بسیار ارزان‌تر از هر سفر دیگری به پاریس خواهد بود. آن‌ها برای سفر به پاریس با اتوبوس، جای خواب در هتلی چهار ستاره، داشتن صبحانه و شام تنها باید مبلغی حدود 35 یورو می‌پرداختند و این مبلغ با رایگان تمام شدن این سفر فاصله‌ای بسیار کم داشت.
آلینا در ادامه بیان کرد که بیشتر افراد شرکت‌کننده در این همایش دانشجویان روس، اوکراینی، چک تبار و قرقیزستانی بودند که تبلیغ این مراسم را در اینترنت دیدند. به آن‌ها همچنین اطمینان داده شد که سفر چهارروزه آن‌ها به پاریس تنها یک تکلیف برایشان به همراه دارد و آن شرکت کردن در تظاهراتی چندساعته است که هیچ نوع خشونتی نیز در آن وجود نخواهد داشت. او درعین‌حال به یاد داشت که کسانی که با اتوبوس به پاریس سفر می‌کردند، به کسی که برای سازمان‌دهی آن‌ها تعیین‌شده بود گفته بودند که این سفر باید همراه با آبجو باشد تا آن‌ها برای راهپیمایی گرم شوند و آماده باشند!
بر این اساس دانشجویان دیگر نیز نمی‌دانستند که به دنبال چه چیزی تا پاریس می‌روند. برخی عنوان می‌کردند برای «آزادی زنان ایرانی» قرار است راهپیمایی کنند و برخی دیگر می‌گفتند برای این به این سفر آمده‌اند تا «دوست‌دختر، دوست‌پسری فرانسوی پیدا کنند و در اصل چه کسی به زنان ایرانی اهمیت می‌دهد؟» پسر دیگری که از آلمان به این گروه در پاریس ملحق شده بود نیز از این مسئله اطمینان کامل داشت که قرار است برای آزادی عراق راهپیمایی کند و اصلاً حرف از ایران در میان نبوده است!
