گهگاهی سایتهای فرقه رجوی مطالبی انتشار می دهند که بسیار سوال برانگیز است. برای مثال آنها از
قول یکی از زندانیان در ایران، مثلا ارژنگ داوودی نوشته اند که باید از سخنرانی مریم رجوی در سالن بورژه
پاریس حمایت کرد و در آن شرکت کرد و…
نکته قابل توجه اینکه وی مدعی شده از درون “سلولهای تنگ و تاریک” رژیم این مطلب را نوشته است!!!
اولاً این چه سلول تنگ و تاریکی است که در آن هواداران فرقه “تروریستی!“ رجوی آزادانه مطلب می نویسند و فیلم تهیه می کنند و مستقیماً برای تلویزیون و سایت های مریم قجرعضدانلو ارسال می کنند؟ خودتان را مسخره کرده اید یا مردم را احمق تصور کرده اید؟
دومین سوال اینجاست که این شخص و اشخاص حبس در سلول تنگ و تاریک چگونه موفق می شوند که تبلیغات رجوی را در تلویزیون و سایتهای ایشان نگاه کنند ؟
سومین سوال را باید مستقیم از خود رجوی پرسید که آیا این نامه واقعاً از شخصی به اسم ارژنگ داوودی و یا سایر زندانیان ایران به ایشان رسیده و یا خودشان جعل کرده اند؟
- اگر نامه جعلی است باز هم رجوی باید پاسخ دهد که چرا با جان زندانیان هوادار خودش هم بازی می کند؟ چرا با این کارها می خواهد این زندانیان را به جوخه اعدام بسپارد؟
- اگر نامه جعلی نیست باز همان ابهام های اولیه بوجود می آید که آیا در زندانهای جمهوری اسلامی زندانیان از کشورهای اروپایی هم آزادتر هستند که براحتی برای تروریستها نامه نگاری می کنند؟ آیا در کشورهای دمکراتیک غربی اجازه می دهند که یک داعشی یا القاعده ای براحتی برای اربابان تروریست خودش نامه بنویسد و از آنها حمایت کند؟
-اگر نامه جعلی نیست آیا اعضای فرقه مجاهدین در درون تشکیلات قادر هستند برای اقوام و آشنایان خود نامه بنویسند؟
- اگر نامه جعلی نیست چرا اینقدر با ادبیات درون تشکیلات رجوی همخوانی دارد در حالی که داوودی هیچوقت در اشرف و لیبرتی نبوده که اینطور با ادبیات آنها نامه بنویسد؟ در اینصورت نامه را چه کسی نوشته است؟
در هرصورت رجوی از زندانیان خودش هم سوء استفاده می کند تا با به خطر انداختن جانشان خوراک تبلیغی تهیه کنند. مریم رجوی می خواهد با به کشتن دادن این افراد در جوامع بین المللی مدعی شود که مردم ایران بخاطر دفاع از وی اعدام می شوند.
نکته پایانی هم اینکه: مدعیان حقوق بشر که این همه از زندانیان “سیاسی” دم میزنند آیا مراقب اینگونه افراد هم هستند که به اسم زندانی سیاسی، هوادار یک گروه خطرناک و تروریستی هستند؟ آیا دفاع از تروریسم و تروریستها بخودی خود یک جرم بزرگ به حساب نمی آید؟
