اخراجی های عراق و آوارگان اروپا برای فرار از بحران روحی- روانی، شوی سالانه ویپلنت را مرحمی بر رنج و درد خود می دانند. برای آنها مهم نیست شرکت کنندگان از کدامین ایل و تبار یا قوم و نژاد باشند. سیاه و سفید، زرد و نارنجی و سیاهان لشکر فرقی ندارد. فقط به بزم مریم بیایند، سوت و هورا بکشند، تا تیم های تبلیغاتی فرقه با دوربین و نگاهشان، فیلمبرداری و یاد داشت نمایند.
در پایان خیمه شب بازی، حاصل را به توان ده و جمعیت را هزار باران کنند، باز در بوق و کرنا بدمند و رجزخوان فریاد زنند که در شوی تبلیغاتی ویلپنت 2016 صدها هزار نفر شرکت کردند. ماشین تبلیغاتی و دروغپراکنی از این فریبکاری ها بسیار داشته و خواهد ساخت.
در حاشیه خیمه شب بازی رجوی پیر بازنشستگان بیکار و بی عار با قرار معلوم و ارقام مقبول در برابر چند دقیقه سخنرانی توأم با تملق و چاپلوسی از مریم رجوی، دستمزد و پاداش چند میلیون دلاری می گیرند. کیسه خلیفه ترور، ترکان خاتون قجرنشان این روزها باد کرده و پر از دینار و دلارهای آل سعود از سیای آمریکا تا موساد اسرائیل است.
رعایای تروریسم از جیب اربابان می بخشند، از کیک و ساندیس گذشته و انواع مشروبات و مسکرات نجس را پشت سر گذاشته اند. لابد رجوی امسال قول و قرارهای تازه ای به هواداران اجاره ای داده است تا با روحیه بهتر و بیشتر خود را به فرانسه و اورسوراواز پاریس برسانند.
جنب و جوش روز افزونی از اروپا تا آسیا و آفریقا را در بر گرفته تا کارتن خواب های خیابانی، دانشجو و پناهجویان لهستانی و ... را جذب و به پاریس اعزام کنند.
معرکه گیری و بساط عیش و نوش سیاسی تروریستی رجوی در پیش است، چند هفته ای بیشتر به مراسم ویلپنت نمانده است. امسال مریم قجر حال و هوا و رنگ و رخساری دگر دارد. پیرزنی که در چشم بهم زدنی، شیادی به دوشیزه ای ده و بیست بهاری تبدیل می شود.
بعد از سقوط اشرف و اخراج بیش از هزار نفر از بردگان لیبرتی به آلبانی، درد و سوزشی عجیب سراپای وجود سران فرقه را در برگرفته، آنها با پای خود قدم در گور نهاده و از اصل و اساس گذشته، خادم آل سعود و اربابان ترور شده اند. بیچاره ها دور خود می چرخند و از چرخه باطل حیرانند. چاره ای جز سرگرم کردن خود و دیگران، کشاندن و جمع آوری و تجمع هوادار نمایان اجاره در ویلپنت را ندارند.
جای مردم ایران حتی برای کف و لعن و نفرین به رجوی در بین شرکت کنندگان ویپلنت خالی است. در آنجا همه مزدوران، اجنبی نوازان، خودفروشان، خصم خدا و خلق قهرمان جمع اند تا با آلت و ابزار امپریالیسم، گماشتگان صهیونیسم، نوکران شاه سلمان بیعت کنند. بیعتی به ارزش اعتبار مشتی دینار و دلار که چند روزی در جیب و دستشان بیشتر پایدار نیست.
طبق معمول مریم قجر، پیرعجوزه رنگارنگ از سرنگونی و بحران حاد و پایان کار خواهد گفت، وعده 3 ماهه بازگشت به ایران و سخنرانی در تهران را خواهد داد، باز هذیان خواهد گفت و اسباب مضحکه این و آن خواهد شد. سیاهان آفریقا و مجاهدین اجاره ای سومالی و جیبوتی و مالدیو همه جمع اند. در سیرک مریم هر جنبنده و خزنده ای حضور دارد. آنها به پاریس آمده اند تا دو سه روزی خوش خوش باشند، برایشان مهم نیست مریم رجوی کیست، چه می گوید، تروریست است یا پتیاره خیابانی؛ برای هواداران کرایه ای، خوشگذرانی چند روزه، تور سیاحتی سالانه از همه چیز مهم تر است.
شوی تبلیغاتی، خوشگذرانی و پارتی فرقه رجوی هرچه باشد، نتیجه و ثمره اش جز بی آبرویی، رسوایی و بدنام و نشانی مضاعف نبوده و نیست. احتمالاً رجوی ها در شوی سالانه ویپلنت که قرار است در نهم جولای 2016 (19 تیرماه 1395) به نمایش درآید، طرح و ترفندهای عوامفریب تازه ای دارند.