نگاهی به وب سایت های مجاهدین و محتوای مطالب آن:
هر بار که سایت های مربوط به مجاهدین را نگاه می کنم این سئوال برام پیش آمد که مجاهدین بجز فحاشی و دروغ گفتن و تهمت زدن به دیگران، آیا به شکل دیگری هم می توانند حرف بزنند؟ بعد از کمی فکر کردن یادم افتاد که مجاهدین به شکل دیگری هم بلد هستند که حرف بزنند و آن هم وقتی است که می خواهند در رابطه با رییس جمهور برگزیده خودشون برای خودشون، حرف بزنند، چنان تملق گویی می کنند که اگه حواسمان نباشد فکر می کنیم که او یک رییس جمهور منتخب است و از دنیای سیاست چیزی هم سرش می شود. البته اگر منظور از سیاست وطن فروشی و خیانت و پاچه خواری قدرت های دیگر باشد، البته که این خانم برگزیده سیاست مدار خبره ای هستند. یا آنجا که از موش فراری خودشان یعنی مسعود رجوی به عنوان “شیر همیشه بیدار” حرف می زنند، حالت تهوع میگیرم که اون موجود کوتوله و گرد را با شیر مقایسه می کنند، از همه شیرها بطور جد باید پوزش خواست.
در کشورمان ایران وقایع بسیار اتفاق می افتد چه خوب چه بد. من تا کنون ندیده ام که سازمان مجاهدین تا الان یک موضوع مثبت در رابطه با ایران نشر بدهند. چه از موفقیت های علمی و یا هنری و بسیاری از موضوعات دیگر. اما مسائل بسیار معمولی روزانه سیاسی در ایران را بزرگ کرده و مطرح می کنند. در همه کشورهایی که در آن پارلمان وجود دارد، بحث و جدل کردن و گزارش خواستن از دولت و یا مخالفت کردن با یک سری از کارهای دولت روزانه به چشم می خورد. زیرا پارلمان برای همین کار ساخته شده است. اما وقتی در پارلمان ایران یکی از همین موضوعات روتین اتفاق می افتد، مجاهدین آن را “سگ دعوای گرگ ها” می خواند. از آنجایی که در سازمان مجاهدین چیزی به نام انتخابات و گفتگو و رای گیری و یا مخالفت کردن وجود خارجی ندارد، و هر فردی بخواهد با سیاست های مسعود رجوی مخالفت بکند با زندانی شدن و شکنجه و یا حتی مرگ روبرو می شود و همه بایستی بدون هیچ گونه مخالفت و درنگ، دستورات مسعود رجوی را اجرا بکند، در نتیجه از نظر مجاهدین انتقاد کردن و بحث کردن و مخالفت با سیاست های رهبران کشور، سگ دعوا به حساب می آید.
در ایران، بعضا ما اخباری در رابطه با اعدام می شنویم و البته که مجاهدین آن را در بوق و کرنا می کنند. اما وقتی که در عربستان گردن فردی به جرم بسیار ساده دزدی با شمشیر قطع می شود، هیچ خبری از آن در رسانه های مجاهدین به چشم نمی خورد و یا وقتی که می شنویم همین عرب های شیخ نشین با پول های کلانی که از فروش نفت به دست می آورند، از پسر بچه ها سوء استفاده جنسی می کنند و در حرم سرای خود ده ها زن جوان را خریداری کرده اند و صدها نمونه دیگر از کارهای غیر اخلاقی و ضد انسانی آنها، اما حتی یک مورد در رسانه های مجاهدین انعکاس پیدا نمی کند. ولی وقتی همین عرب شیخ نشین در رابطه با کشور ما شکر اضافی می خورد، مجاهدین آن را در بوق و کرنا می کنند.
باشد که روزی مردم ایران خود در این مورد قضاوت بکنند.