لغو سفر رئیس جمهور ایران به یک کشور
اروپایی در روزهای اخیر به یک فضاحت سیاسی، واکنش اعتراضی، عملی و رسمی
علیه غرب و حامیان تروریسم بین المللی بالاخص گروه تروریستی مجاهدین خلق
مستقر و فعال در سراسر اروپا تبدیل شده است.
رجوی طبق معمول در برابر این سفر به روال گذشته موضعگیری کرد، فراخوان به تجمعات چند نفره داد، فکر نمی کرد و انتظار چنین واکنشی کوبنده و اعتراضی از سوی مقامات ایرانی را نداشت. شکی نیست که لغو سفر رئیس جمهور ایران باخت سیاسی برای اروپا و زیر سؤال بردن سیاست دوگانه و منسوخ غرب در رابطه با مبارزه با تروریزم است. زنگ هشدار و خطری است تا خفتگان فرصت طلب را که آرامش و امنیت کشورشان را با حمایت، ترویج و پرورش تروریزم معامله کرده اند، از خواب غفلت بیدار نماید، یا حمایت از تروریزم و یا برقراری ارتباط سیاسی، فرهنگی و اقتصادی با کشورهای جهان؛ نمی شود، به مونتاژ، تولید و عرضه گروههای تروریستی پرداخت و از طرفی دست دوستی و همکاری بسوی قربانیان تروریسم دراز کرد، وقتی مهمان مورد تهدید و توهین تروریست های افسار بریده و پروار مانند رجوی قرار می گیرد، باید سفر و مهمانی تلخ توأم با بی احترامی و کم توجهی صاحبخانه را لغو کند.
حال بگذار تروریست های دهن دریده، افسار بریده، آواره، مزدور، گدایان مفلوک در اروپا زوزه سر دهند و وارونه نمایی پیشه کنند، ولی بدانند که عرض خود برده و آبروی اتحادیه اروپا را به حراج گذاشته اند، به عوامل ناآرامی، ناامنی، تروریستی و مهره های آنارشیستی تبدیل شده اند.
در گذشته رسم بر این است که وقتی روستائیان متوجه آمدن مهمان به خانه اشان می شدند، صاحبخانه سگان را رام می کند و یا به زنجیر می کشد، ولی این روزها در اروپا قلاده حرامیان را باز می کنند تا مهمانان خودخوانده را گاز بگیرند!
تا وقتی سگان هاری چون رجوی در کوچه و خیابانهای اروپا پرسه می زنند، اوضاع همین است. عابر و رهگذر باید چوبدستی و چند پاره سنگ در دست گیرد و بعد راهی اروپا، مهد دموکراسی تروریست های وحشی شود.
حقوق بشر کشک است، دموکراسی خواب و خیالی بیش نیست، اروپا جولانگاه تروریسم، نشیمنگاه رجویسم، خوابگاه داعش و پرورشگاه هر نوع گروه تروریستی شده است، پس چه بهتر به آن نزدیک نشویم و با احتیاط از کنارش بگذریم که لطفش مایه دردسر است.
واقعاً امسال سال سرافکندگی مسعود و مریم است، بعد از پنجاه سال مزدوری و دربدری تازه نقش سگان هار و حرامیان بیمار را بازی می کنند.
بنابراین کشورهای اروپایی باید برای برقراری آرامش، تضمین امنیت، احترام به حقوق بین الملل، جبران اشتباهات ناشی از حمایت از تروریسم تصمیم قاطعی بگیرند. دولت اتریش تا تعیین و تکلیف تروریست های مورد حمایتش، حداقل کاری که می تواند انجام دهد این است که قبل از ورود مهمانان خارجی و سران کشورها تروریست های رجوی نشان (گروه تروریستی مجاهدین) و وابستگان را ببندد، به زنجیر کشد، بازداشت نماید،(خانه را امن نماید) بعد از خروج مهمانان باز زنجیر و ریسمان رجوی را بگسلد و آن را به جان مردم و جداشده های فرقه بیندازد که این یکی مهم نیست، اقتضای طبیعتش همین است، آل رجوی طبع سگ و خوی گرگ و خصلت مار دارند!
رجوی طبق معمول در برابر این سفر به روال گذشته موضعگیری کرد، فراخوان به تجمعات چند نفره داد، فکر نمی کرد و انتظار چنین واکنشی کوبنده و اعتراضی از سوی مقامات ایرانی را نداشت. شکی نیست که لغو سفر رئیس جمهور ایران باخت سیاسی برای اروپا و زیر سؤال بردن سیاست دوگانه و منسوخ غرب در رابطه با مبارزه با تروریزم است. زنگ هشدار و خطری است تا خفتگان فرصت طلب را که آرامش و امنیت کشورشان را با حمایت، ترویج و پرورش تروریزم معامله کرده اند، از خواب غفلت بیدار نماید، یا حمایت از تروریزم و یا برقراری ارتباط سیاسی، فرهنگی و اقتصادی با کشورهای جهان؛ نمی شود، به مونتاژ، تولید و عرضه گروههای تروریستی پرداخت و از طرفی دست دوستی و همکاری بسوی قربانیان تروریسم دراز کرد، وقتی مهمان مورد تهدید و توهین تروریست های افسار بریده و پروار مانند رجوی قرار می گیرد، باید سفر و مهمانی تلخ توأم با بی احترامی و کم توجهی صاحبخانه را لغو کند.
حال بگذار تروریست های دهن دریده، افسار بریده، آواره، مزدور، گدایان مفلوک در اروپا زوزه سر دهند و وارونه نمایی پیشه کنند، ولی بدانند که عرض خود برده و آبروی اتحادیه اروپا را به حراج گذاشته اند، به عوامل ناآرامی، ناامنی، تروریستی و مهره های آنارشیستی تبدیل شده اند.
در گذشته رسم بر این است که وقتی روستائیان متوجه آمدن مهمان به خانه اشان می شدند، صاحبخانه سگان را رام می کند و یا به زنجیر می کشد، ولی این روزها در اروپا قلاده حرامیان را باز می کنند تا مهمانان خودخوانده را گاز بگیرند!
تا وقتی سگان هاری چون رجوی در کوچه و خیابانهای اروپا پرسه می زنند، اوضاع همین است. عابر و رهگذر باید چوبدستی و چند پاره سنگ در دست گیرد و بعد راهی اروپا، مهد دموکراسی تروریست های وحشی شود.
حقوق بشر کشک است، دموکراسی خواب و خیالی بیش نیست، اروپا جولانگاه تروریسم، نشیمنگاه رجویسم، خوابگاه داعش و پرورشگاه هر نوع گروه تروریستی شده است، پس چه بهتر به آن نزدیک نشویم و با احتیاط از کنارش بگذریم که لطفش مایه دردسر است.
واقعاً امسال سال سرافکندگی مسعود و مریم است، بعد از پنجاه سال مزدوری و دربدری تازه نقش سگان هار و حرامیان بیمار را بازی می کنند.
بنابراین کشورهای اروپایی باید برای برقراری آرامش، تضمین امنیت، احترام به حقوق بین الملل، جبران اشتباهات ناشی از حمایت از تروریسم تصمیم قاطعی بگیرند. دولت اتریش تا تعیین و تکلیف تروریست های مورد حمایتش، حداقل کاری که می تواند انجام دهد این است که قبل از ورود مهمانان خارجی و سران کشورها تروریست های رجوی نشان (گروه تروریستی مجاهدین) و وابستگان را ببندد، به زنجیر کشد، بازداشت نماید،(خانه را امن نماید) بعد از خروج مهمانان باز زنجیر و ریسمان رجوی را بگسلد و آن را به جان مردم و جداشده های فرقه بیندازد که این یکی مهم نیست، اقتضای طبیعتش همین است، آل رجوی طبع سگ و خوی گرگ و خصلت مار دارند!
