شانزدهم آذرماه هر سال فضای دانشگاهی کشور به یمن نامگذاری آن به نام «روز دانشجو» از شور و نشاط خاصی برخوردار گشته و به این بهانه فضای نقد و تعامل در باب بررسی چالش ها و فرصت های پیش روی دانشگاه و جامعه با حضور جریانات دانشجویی، سیاسی و مقامات کشوری مهیاتر می گردد.

بر کسی پوشیده نیست که متعاقب حوادث مرداد ۱۳۳۲ و کودتای انگلیسی آمریکایی ۲۸ مرداد علیه دولت قانونی وقت و پس از آن که خبر از سرگیری دوباره روابط دیپلماتیک میان دو دولت ایران و انگلستان (که بیشترین زیان را در جریان ملی شدن صنعت نفت و پافشاری دولت وقت بر کنترل کامل منابع نفتی کشور و در نتیجه کوتاه شدن دست شرکت نفت ایران و انگلیس از استحصال نفت کشور متحمل شده بود و لذا تلاش گسترده ای برای سرنگونی دولت وقت دکتر مصدق صورت داد) و نیز خبر سفر ریچارد نیکسون معاون وقت رییس جمهور آمریکا (طراح عملیات آژاکس و از حامیان اصلی کودتا که نقش این کشور در اسناد و اظهارات مقامات آن نیز مورد تایید قرار گرفته است) به ایران فضای دانشگاهی کشور را برانگیخته و سبب شکل گیری اعتراضات گسترده ای گردید که در نهایت با سرکوب شدید رژیم حاکم در ۱۶ آذر به شهادت سه تن از دانشجویان (شهیدان بزرگ نیا، شریعت رضوی و قندچی) منجر گردید. درپی این حادثه جریانات دانشجویی هر ساله در یادبود این سه شهید و پاسداشت مقام دانشجو ۱۶ آذر را بهنام روز دانشجو ارج می نهند.
اما مساله ای که در این میان محل بحث و تامل است تلاش فرقه رجوی(منافقین) برای بهره برداری از حوادث و پیامدهای احتمالی در این ایام و مصادره آن به نام خود به انحای مختلف است. چنانکه به روال مرسوم در سالهای گذشته مریم رجوی در آستانه ۱۶ آذر با انتشار پیام سعی در تحریک جریانات دانشجویی و معرفی خود به عنوان حامی جنبش دانشجویی دارد. در این زمینه لازم است چند نکته مدنظر قرار گیرد:


بعد از پوچ درآمدن تمامی تحلیل های این فرقه در عراق و شکست و به بن بست رسیدن تحلیل ها و معادلاتشان در عرصه نظامی، به نظر می رسد در سیاست ها و خط مشی خود در معادلات منطقه ای نیز دچار ورشکستگی شده اند. در عرصه سیاسی نیز با حمایت های خود از جنایت های دولت عربستان و گروه های تروریستی دست ساز آل سعود، همچون داعش در منطقه نه تنها درعرصه بین المللی بلکه در نزد افکار عمومی وهموطنان ایرانی چه در داخل و چه در خارج از ایران نیزبیش از بیش مورد تنفر و انزجار قرار گرفته اند. 





