
اگر منافقین دارای کمترین پایگاه اجتماعی در داخل کشور بودند، هر کدام از این دروغ پراکنیها میتوانست جنجال و بحرانی در کشور به پا کند.
گروهک تروریستی منافقین سالهاست که به یک راهبرد شکست خورده و یک ریسمان پوسیده برای برهم زدن ثبات و امنیت کشور متوسل میشود.
این تروریستهای جاهل روزانه
خود را متعهد میدانند که اخبار و گزارشهای جعلی درباره گروههای هدف
کارگران، زنان، دانشجویان، معلمان، پرستاران و کارمندان منتشر نموده تا
شاید بتوانند با بسیج این نیروها امنیت و ثبات کشور را بر هم زنند. مرور
گذرای تیترهای اخبار و گزارشهای منتشر شده در سایت وابسته به منافقین طی
چند روز گذشته این راهبرد را به وضوح عیان میکند؛
« اعتصاب مددجویان بهزیستی
کرمانشاه» ، « اعتراض کارمندان ادارات دولتی در استان بوشهر»،« اعتراض
دانشجویان دانشگاه علوم اقتصادی تهران»، « اعتراض گروهی از ساکنان روستاهای
اطراف رامسر» ،« تجمع دانشجویان، پرسنل درمانی و فرهنگیان در شهرهای
اهواز، شوشتر و شهرکرد»،« تجمع کارگران شرکت کشتیرانی در مقابل وزارت
کار»،« اعتراضات کارگران در شهرهای تبریز، بیرجند و کرمان »، «اعتراضات
مردمی در شهرهای شیراز، گچساران و مشهد»،«دستگیری شماری از زنان در خیابان
انقلاب تهران»
به تیرتهای فوق اخبار و
گزارشهای روزانه آمارهای عجیب و غریب اعدامها هم اگر اضافه شود، به خوبی
این نکته را عیان می کند که گروهک از سر درماندگی به هر دری میزند و با
دروغ پردازیها و خیال بافیهای حیرت انگیز خود سعی میکند تا شاید بتواند
فتنهای در کشور برانگیزد. اما کسی منافقین را جدی نمی گیرد و همه این دروغ
پردازی ها نیز تنها و تنها در خود سایت منافقین بازتاب پیدا میکند و به
کف خیابان منتقل نمیشود. دلیلش نیز روشن است منافقین اگر ذره ای پایگاه
اجتماعی در داخل کشور داشتند هر کدام از این دروغ پراکنی ها می توانست
جنجالی به پا کند ولی از آن جا که رجوی فاقد مشروعیت و وجهه و جایگاهی در
نزد ملت ایران است لذا به هیچ وجه قدرت بسیج کنندگی نیز ندارند و با این
خیال بافی های گسترده تنها خود را خستهتر از این که هست، مینماید.